کسی که امانت الهی را خوار شمارد،ودست به خیانت آلوده کند،خود ودین خود را پاک نساخته،ودرهای خواری را در دنیا به روی خود گشوده،ودر قیامت خوارتر ورسواتر خواهد بود،وهمانا بزرگترین خیانت! خیانت به جمیع مردم ،ورسواتری دغلکاری،دغلبازی با امامان است .پس از خدا بترس،واموال آنان را باز گردان،واگر چنین نکنی وخدا مرا فرصت ده تا برتو دست یابم،تورا کیفر خواهم کرد،که نزد خدا عذر من باشد،وبا شمشیری تو را می زنم که به هر کس زدم وارد دوزخ گردید.سوگند بخدا!اگر حسن وحسین چنان میکردند که تو انجام دادی از من روی خوش نمی دیدند وبه آرزو نمی رسیدند تا آنکه حق را از آنان باز ستانم،وباطلی را که به ستم پدید آمده بود نابود سازم.به پروردگار جهانیان سوگند،اگر آنچه که تو از اموال مسلمانان به ناحق بردی،بر من حلال بود،خشنود نبودم که آنرا میراث باز ماندگانم قرار دهم،پس دست نگهدار واندیشه نما،فکر کن که به پایان زندگی رسیده ای،و در زیر خاکها پنهان شده،واعمال تو را بر تو عرضه داشتند،آنجا که ستمکار با حسرت فریاد می زند،وتباه کننده ی عمر وفرصت ها،آرزوی باز گشت دارد اما ((راه فرار وچاره مسدود است)).